To advertise

Last week I was busy advertising. It is something I rather don’t do, because it is way out of my comfort zone. This time I just had to, because I was in a contest, selected as one of the last 3 contenders. I entered the contest with the tattoo design you can see below this paragraph. If I would win, I would get this design tattooed for free. But if I wanted to win this contest, I had to get as many votes as possible.

I wrote an article about the advertising I had to do in order to win. This article was meant to be published in my family newspaperl therefore it is written in Dutch; my mother tongue. It also is adressed to my family, as you will notice if you are able to understand the Dutch language. But I think the article came out to be pretty okay, therefore I, for once, will publish a blogpost in Dutch. If you don’t understand the language, and you still want to know whether I won,… scroll all the way down,…

=============================================================================

Reclame maken

Reclame maken is een onderdeel van de marketingstrategie en een beproefde manier om je product, dienst of merk onder de aandacht te brengen. Het is ook iets waar ik de afgelopen 5 dagen intensief mee bezig ben geweest. En nee; niet om nieuwe leerlingen voor mijn school te werven: het schooljaar is bijna om en de klassen voor volgend jaar zijn al gevormd. De roosters zijn al gemaakt en al mijn collega’s bereiden zich voor op 6 weken verdiende rust. Nee; vlak voor de eindstreep heeft een docent wel wat beters te doen dan reclame maken.

En tóch vergat ik afgelopen donderdag mijn horloge om te doen (wat een enorm gemis is tijdens een les op de schooltuin) en vergat ik vandaag mijn schoenen uit te doen toen ik bij mijn vriendin Aamina binnenstapte,.. (NIEMAND loopt daar met schoenen aan naar binnen,…) enkel en alleen maar omdat mijn hoofd vol zat met het maken van reclame.

De familieleden in de whattsapp groep waren al doelwit geweest van mijn campagne. Ook had ome Jan beloofd mijn flyer te verspreiden via de e-mailadressen van alle ooms en tantes. Veel van jullie hebben het dus al gezien: de reclame had niets met mijn functie als docent te maken. Maar ik wil het ook geen hobby noemen. Hobby’s zijn postzegels verzamelen, puzzelen, tuinieren, koken, breien en macrameeën,.. En hoewel dat wat ik doe: schilderen en tekenen, voor veel mensen ook als hobby wordt gezien, zie ik het liever als mijn bijbaan; waarvan ik geen bezwaar heb als ik hier mijn dagelijks brood mee zou kunnen verdienen, aangezien het tevens mijn passie is.

Geld verdienen met kunst dus; hoe doe je dat? Een goed portfolio is één. Die heb ik ondertussen wel. Stap 2 is dus reclame maken. En daar hik ik dus telkens tegenaan. Niet dat ik niet weet hoe het moet,.. maar meer omdat ik anderen niet graag lastig val met smeekbeden.

Deze week was het dus anders. Ik heb gesmeekt, ik heb me opgedrongen, ik heb mijn schroom overwonnen en was de hele week bezig met het verzinnen hoe ik een zo groot mogelijk publiek kon bereiken met mijn boodschap.

Flyers verspreiden, een vlog en een winactie was het antwoord. Whatsapp, e-mail, Facebook, deurbellen, balies en brievenbussen waren het medium. Ik heb zelfs nog de microfoon gevraagd (en gekregen) van mijn sportinstructrice.

Wat heeft mij nu doen besluiten om opeens buiten mijn comfortzone te stappen en een groot publiek op te zoeken? En wat was mijn boodschap?

Nou,…

Spike tv had een wedstrijd uitgeschreven: ontwerp een tattoo en win deze; gezet door de winnaar van hun tv-programma: INKMASTER. Nu; dat is één van de diensten die ik aanbied: het ontwerpen van tattoos (naast muurschilderingen, portretten en andere schilderingen). Dus hoe gaaf zou het zijn als mijn ontwerp op t.v. zou komen? (dat is een retorische vraag.) Dan zou mijn naam, voor een groot publiek, gekoppeld worden aan mijn talent en ja; laten we die retorische vraag dan maar beantwoorden: dat is gaaf.

Dus werd ik uitgekozen tot de laatste drie kanshebbers op deze prijs. En,.. kreeg ik te horen dat ik zo veel mogelijk stemmen binnen moest halen om de prijs daadwerkelijk binnen te halen.

Mijn eerste reactie was: ‘no way! Dat gaat me nooit lukken!’ Schilderen en tekenen is namelijk niet persé echt een bezigheid waarbij je lekker veel sociale contacten opdoet. Dus hoe groot is mijn vriendenkring dan eigenlijk? En wil iedereen dat wel voor mij doen? Maar er was maar één manier om dáár achter te komen: gewoon,.. ervoor gaan.

Ik had A gezegd,.. en dan moet je niet een klein beetje B zeggen,.. maar in dit geval, wist ik,.. écht het hele alfabet er achteraan boeren.

7 dagen zou ik krijgen. Het werden er 4 ½. Waarom ze de periode verkort hebben is natuurlijk gissen: maar het zou best wel kunnen dat dat te wijten is aan de grote hoeveelheid stemmen.

Zelf heb ik ze nog niet geteld: die stemmen. Maar mijn lieve schoonzus (Kim) heeft wel een groot deel van de stemmen overgenomen op papier en hier haar beste rekenskills op losgelaten: 300+ was de uitslag. En dat is zóóóó veel meer dan ik had durven hopen! Niet alleen dat ik zo veel stemmen heb gekregen! Maar ook dat zó veel mensen mij hebben geholpen met het promoten van mijn oproep. Ik ben echt ontroerd.

De initiator van deze wedstrijd: Spike tv, heeft natuurlijk ook stemmen geteld. En niet alleen die voor mijn ontwerp, maar ook die voor de andere twee inzendingen.

Nu zal het jullie niet verbazen dat zij een behoorlijke tijd nodig hadden om al míjn stemmen te tellen,… toch was er een andere inzending die hen nog langer bezig hield. 50 stemmen langer welgeteld. En dat betekent dus (tot grote vreugde van mijn vader) dat ik aankomende dinsdag géén nieuwe tattoo krijg.

Toch ben ik, nadat ik twee traantjes had weggepinkt, alleen maar enorm blij dat ik dit gedaan heb. Ik heb heel veel mensen kunnen uitleggen en kennis laten maken met mijn passie. Ik heb aan deze wedstrijd meegedaan om bekendheid te krijgen voor mijn werk (en dan bedoel ik dus niet dat docent-gedoe) en dat is gelukt. Nieuwe opdrachten heb ik nog niet. Maar ik heb veel vertrouwen in mijn nieuw gewonnen publiek. En bovendien staan er nog steeds opdrachten op stapel: van een Frozen-muurschildering tot een ‘tijd-van-mijn-leven-tattoodesign’ en van een Iron Maiden vliegtuig tot de schepping van Adam. Die laatste opdracht is trouwens nog niet bevestigd, maar zodra ze weten hoe bekend ik ben geworden in de afgelopen week, moet ik wel groen licht krijgen, toch?

En dan heb ik natuurlijk nog de winnaar van mijn winactie. Ik hoopte namelijk mensen op mij te laten stemmen door hen een kunstwerk (van mijn hand uiteraard) in het vooruitzicht te stellen. Een dezer dagen zal ik mijn hoge hoed vullen met 300 namen,.. ik ben benieuwd welke opdracht hieruit rolt! En aangezien ik familie alles behalve heb uitgesloten van deelname, zou het natuurlijk kunnen dat ik binnenkort een levensgroot, vliegend schip bij een van jullie op de muur kom schilderen!

Rest mij nog af te sluiten met de woorden die ik afgelopen week steeds makkelijker heb leren zeggen:

kijk alsjeblieft even op mijn facebook-pagina: www.facebook.com/articated.nl

Ook te bezoeken door mensen zonder facebook-account!

Dankjulliewel!!

==============================================================================

Sooooo,… I came out to be second. I got more than 300 votes; which actually is pretty badass,.. haha,.. but not enough to win.

 

why sometimes ‘it’ just won’t work and what to do about it

If you’re drawing a portrait, it’s the most marvellous feeling in the world to see your lines turn into a face, and not just a face: THE face. You want to capture the characteristics of your model. You don’t just want the drawing to look like the model, you want it to BE the model. It’s creating magic. Everytime this occurs I amaze myself. I just can’t stop looking at what I did: it’s beyond words, for I simply can not explain how I managed to capture these characteristics that make the person real and unmistakenly recognizable. 

But sometimes it just won’t work. And when that happens it drives me mad. Because as I can’t explain why the model secretly sneaks up in the drawing and makes it alive, I neither can explain why it doesn’t. Like with this drawing,…

It drove me mad: Is it the nose? Is it wide enough? Is the tip of the nose round enough? The nostrils flat enough? 
Yeah,.. the nose is okay,..

The lips then? Small enough? Does she smiles the way the model does? 

Yeah, nothing weird here.

Then it must be the eyes, but what’s wrong with them? The shape is correct,.. 

So, .. what to do? He’re some things for starters: 

• Don’t panic. It happens to all of us and it really is an opportunity to learn. It could well be that you wanted to draw a tilted head or a trois quart portrait. Those always are more difficult. If you think this is too complicated for you and you just don’t get it right: don’t be ashamed to go back to the front faced portrait, you’ll have more luck doing these. Or,… read on,..
• If you did draw a tilted head. Remember: it is tilted, for I know you really want to draw the lines of the mouth, nose and eyes horizontal. But in this case you can’t,.. a tilted head has slanted lines; check it.
• Don’t draw what you don’t see! This is the most important thing I can teach you. You know lips are a two-piece. But, .. can you see both? Most of the time you can’t see the lower lip. So you shouldn’t have sketched it out.
• Take a cup of tea,.. and let the drawing rest for a while,.. Sometimes you need more than half an hour before you regain a fresh look up on your work. Sometimes a day or two is better. But if this is the day you have to finish it,.. (ai,.. the pressure! That’s killing too, you know? ) than maybe the next tip will work for you.
• Take a picture of your work. It’s really weird, but the photo will make you able to focus on details you earlier didn’t notice. And,.. back to work,…
• Are all lines correct? Did you start with the right shape of the head? To check this: hold your pencil parallel with the outerline of the original head, then move the pencil to your drawing. Is it still parallel? Same trick is to be applied with all other lines. Wanna see how I do that? Check the video. 
• How about proportions? Are the eyes evenly placed related to the vertical middle line,.. for example? (In the picture you see above, they weren’t, as I found out after a cup of tea and taking a picture.)
• The second last thing is as important as all of the above: don’t forget to harden or soften your lines. Hard lines makes a person look older, so if you drew a kid, but she looks years older than her actual age,… blend your lines,…
• And,.. don’t give up! Most of the time all you need to adjust is one line, .. find that line! 

Hope this worked! I managed to correct the eyes of the example in this post. Much better! This is the end result: 

why henna is cool

Some time ago I made a tattoo design for my cousin. She really wanted to have all the initials of her children on her skin, plus 3 stars, representing her unborn children. 

I made this design, which she was really happy about. But after a year she still had doubts on wether to take the tattoo or not. (Mainly because her husband hates tattoos) 

So she desided she wanted a less permanent tattoo. Just to get used to the idea, make up her mind, and maybe convince her husband. 

So I gave her this henna tattoo. I hope it will make her decide on taking the tattoo,.. or not. A semi permanent tattoo is very handy for this purpose.

Because I had plenty of henna paste left, and I was invited to a birthday party of my twin-nieces, I also drew a few tattoos at the party. Making it a henna party! Henna is so much fun! My nieces were so excited! They were getting a ‘real’ tattoo and tried to sit very still! So cute! My nephew, son, and brother in law, also wanted one, and I still have henna paste left! 

So I put it in the freezer. Hope it won’t harm the structure or durability. The henna paste usually is old after 3 days, and it is not to be kept in the fridge,.. dont know why, … So I hope I’ll be okay when I defreeze it! Keep you posted. 

Dotwork

Dotwork art is an art most of the time executed by tattoo artists. The stippling  has a great effect; the drawings are more soft than linework, and if you draw animals with only dots, the fur appears more alive. Another reason why dotwork is popular in the tattoo art world: the skin is less likely to get overworked and the ink will ‘hold’ better.
Since I’m no tattoo artist (yet), I do my dotwork with drawingpen on paper.

Updating my portfolio with watercolor drawings

Carnations: done with watercolor, marker, fineliner, and gelpen.

Watercolor. Background done with coloring pencils.

Watercolor and fineliner.

Watercolor and marker (I made the lines crisp with a 0.2 fineliner).

Watercolor and fineliner.

Escher as mentor

Escher is famous for his impossible constructions and transformation prints. Most people know his ‘tower of Babel’, ‘Belvedere’, ‘day and night’, ‘drawing hands’, ‘relativity’ and many, many more. All of them are to be admired in the former palace of the Dutch queen Emma in the center of the Hague. And that’s where I went one weekend in 2014.

It not only was delightful to watch those drawings, litho’s and woodcuts, it also was educational. Escher not only is a master of surreal images, he also displays a very excellent study of perspective and symmetry. His works are really geometrically fabulous.

Remembering some difficult angles for drawing, I especially was interested in Escher’s top down perspective.

In Rome I once made a drawing, sitting in castel st. Angelo, looking down on the st. Peter’s basilica of the Vatican. I planned to draw all the roofs, with the basilica in the middle. But I got lost due to the huge amount of roofs.

Escher had dealt with this problem. His woodcut ‘roofs’ is a very good example of how I would have drawn my view from castel st. Angelo. How did he do that?

His drawing ‘Atrani’ (in the left circle below) shows us how. He had drawn lines on the sketch, to make sure everything had the right proportion. His litho ‘Castrovalva’ also reveils a trick (in the right circle below). This trick actually can only be noticed when you place the litho next to a photograph of the original view. You will note that Escher left out some of the houses. I bet the  houses were indistinguishable due to their quantity, so drawing veraciously would not make such a beautiful litho.

I’m planning to apply these lessons from Escher one day. I really would want to go back to Rome to redo the drawing. I hope that day will come before I grow too old to hold a pencil. 😀 

456 things to draw

“Do you feel like drawing, painting, use chalk, do a sculpture in clay, cut and paste, but you don’t have any inspiration? Don’t fear: 456 things to draw will give you many ideas. Draw something you would never think of drawing. This book will pull you out of your comfort zone. In it you will find space to do 456 crazy drawing exercises on extra thick paper. The paper is suitable for all kinds of techniques. From croquettes to fruit liqueurs, from a runny nose to a root canal, from a wining child to colorful make-up techniques. These 456 new and unusual instructions will surely entertain you.”

I got this book from my mom. She saw it in the bookstore and immediately thought I should have it. And although I am very happy with it, I can’t help wondering one thing: why didn’t I think of this? The book is awesome: I certainly draw stuff I never thought of drawing, but why didn’t I think of drawing the stuff they suggest in the book? Is the book meant for becoming more creative, or is it meant for people who lack creativity?

I sure hope the book will help me become more creative. I usually just need one little idea to come up with bigger, different ideas. I think that’s what the book is supposed to do; help you think out of the box. Because that’s all you need to do to get creative: stop thinking in the way you always thought. Outside the box is where you will find new ideas. And if you go outside the box more often; new and crazy ideas will come up more easy.

But does it work? I only did two drawings in the book. (I just got it.) One of the instructions was: the day after tomorrow. Two days after I did the drawing; I had to give my students an exam, so I drew students taking an exam (so much for thinking out of the box and getting more creative,.. sigh,..). For the other drawing I was told to draw ‘speculations’. How does anyone draw speculations? The word has two meanings, so I chose the most easy meaning: “activity in which someone buys and sells things (such as stocks or pieces of property) in the hope of making a large profit but with the risk of a large loss”. And I drew the mission house in our city. This mission house is subject to speculations, and therefore abandoned and becoming a ruin more and more each day. Such a sin!

So; did I get more creative by doing these two drawings? Is the book proof I lack creativity? No, it isn’t proof I lack creativity, but I guess I still need more exciting exercises if I want to practice in becoming more creative. The book is still fun though. Thank you mom!